My name is…Gepersonaliseerde producten in de hoofdrol

Ooit al eens je eigen naam gezocht op een beker of een armband in een souvenirwinkel? Waarschijnlijk wel. Ook al had je niet de intentie iets te kopen, je eigen naam op een voorwerp zien verschijnen is alsof er een engeltje ego-poeder over je hoofd strooit. In 2013 lijken de campagnes waarin gepersonaliseerde producten de hoofdrol spelen zich wel op te stapelen tot de 7e hemel.

Share a coke met Mohammed

Onlangs zag ik twee tienermeisjes in een plaatselijke supermarkt bijna alle Coca-Colaverpakkingen openscheuren. Ze moesten en zouden hun eigen naam vinden. De “Share a coke” campagne waarbij 150 populaire voornamen op een blikje of flesje Coca-Cola, Cola Zero of Cola Light werden geprint zijn een schot in de roos. De campagne werd voor het eerst gelanceerd in Australië in 2011 en veroorzaakte er een meerverkoop van 4% wat in een verzadigde markt een goed resultaat is. Het doel was niet alleen offline meer cola over de toonbank te laten vloeien, ook online moest er meer over het merk worden gepraat. Reclamebureau Ogilvy, verantwoordelijk voor de Australische campagne, formuleerde het zo: “COKE has always been an integral part of people coming together. But in our digital world, the way we connect has changed. We had to jump start some real conversations – with people you may have lost touch with, or were yet to meet. And nothing reminds you more of someone than their first name.” De “Share a coke” campagne kadert in een grootschalige inspanning om tegen 2020 de verkoop van Coca-Cola te verdubbelen. Er zal wellicht nog veel cola door de Coca-Cola vallei moeten stromen, maar het bedrijf uit Atlanta is alvast aardig op weg om ook in de toekomst de frisdrankenmarkt te blijven domineren. Is de campagne zonder kleerscheuren verlopen? Niet volledig want hier en daar was er wel een wrang nasmaakje. Zo is Mohammed in Zweden best wel een populaire naam, maar werd deze om controversie te vermijden niet afgeprint. Sommige moslims zouden het immers ongepast vinden om de profeet na consumptie weg te smijten. In Israël werd er dan weer juist bezwaar opgetekend bij de rechtbank omdat de campagne geen enkele Arabische naam bevatte, terwijl de Arabische populatie er 1,5 miljoen inwoners telt. Enfin, ik heb mezelf ook moeten inhouden omdat er enkel flesjes en blikjes op de markt zijn met de naam Mathieu op in plaats van Matthieu met dubbele ‘t’. Ik zal maar denken dat ze inkt wouden besparen.

Is Nutella van de pot gerukt?

Indien er een koning van de chocomuilen zou verkozen moeten worden, de kans is groot dat ondergetekende dat met glans zou halen. Ik denk dat ik ondertussen al de voorgevel van de Nutella-fabriek heb afbetaald. Groot was mijn vreugde dan ook toen Nutella begin dit jaar startte met gepersonaliseerde Nutella-potjes. Het enige wat je moest doen was fan worden van de Nutella Facebook pagina en je gegevens invullen en… wachten, wachten en nog eens wachten. Ik heb ongeveer twee maand achter mijn gepersonaliseerde pot moeten wachten. Bovendien kreeg ik geen gepersonaliseerde pot, ik kreeg gepersonaliseerde stickers die ik zelf op een nog aan te kopen pot mocht kleven. Enfin, Ik vond de campagne een beetje van de pot gerukt, maar net zoals een oma niet kwaad kan zijn op haar kleinkinderen zo kan ik niet kwaad zijn op Nutella, mijn bruine levenselixir.

Op de Facebookpagina van Heinz kan de gebruiker eveneens zijn eigen gepersonaliseerde fles bestellen. In tegenstelling tot Nutella kan je hier –evenwel tegen betaling van 4.99 euro – daadwerkelijk een fles bestellen in plaats van een etiket. Mijn voorkeur gaat echter nog steeds uit naar de gepersonaliseerde Starbucks koffies. Aan de kassa vraagt de medewerker immers naar je naam die hij of zij op de beker schrijft met een alcoholstift. Niets zo mooi als het gezicht van Starbucks-bediende als je zegt dat je Apu Nahasapeemapetilon heet, één van de figuren uit de Simpsons. Matthieu kunnen ze toch niet deftig schrijven, daar ben ik dankzij Coca-Cola al achter gekomen.

Matthieu van den Bogaert