Dag Minzame Professor,
Zaterdag 22 oktober was amper 20 minuten oud toen jij geruisloos uit het leven bent weggegleden. Met Manu, je vrouw met wie je 56 jaar samen was, aan je zij. Je had haar toelating gevraagd om te mogen gaan. De maandenlange aftakeling had je uitgeput.
Jij wordt wel eens de Belgische Kotler genoemd. Eigenlijk is dat fout. Jij schreef het eerste handboek (Bewuste Commerciële Beleidsvoering, uitgegeven in 1962) nog voor het begrip marketing in onze contreien ingeburgerd was en lang voor Philip Kotler aan zijn “first edition” zou beginnen.
Het boek ligt hier naast mij. Met een voorwoord van prof. dr. André Vlerick. Jij was immers zijn eerste assistent en samen met hem heb jij vanaf 1953 de fundamenten gelegd van wat toen nog het SPSO was: het Seminarie voor Productiviteitsstudie en -Onderzoek. Wat nu de Vlerick Leuven Gent Management School heet.
In de lijst van mensen die een onuitwisbare stempel hebben gedrukt op mijn professionele leven sta jij met stip bovenaan. Ik herinner me nog je eerste college, in de eerste Licentie Bedrijfseconomie aan de Universiteit Gent. Jij was een elegante Yves Montand lookalike met strik. (De strik is één van de manieren waarop ik je ben blijven eren). Met blauwe blazer en grijze broek. Jij gaf gedreven les en je vertelde over herkenbare dingen. Jij prikkelde mijn nieuwsgierigheid voor marketing zo sterk dat ik doodgraag het extra jaartje Speciale Licentie Marketing had gevolgd. Alleen: we hadden het thuis niet ruim en ik wou mijn ouders niet nog een jaar op kosten jagen.
Dus ging ik in september 1976 aan de slag bij de Chase/Handelsbank in Antwerpen in de afdeling “credits & marketing”. Dat was de afdeling waar de toekomstige account officers van de bank werden klaargestoomd. Ik leerde er heel veel over kredietanalyse, maar niets over marketing. Tot ik in oktober 1977 een telefoontje kreeg van jou: of ik je assistent wilde worden. Je toenmalige assistent Luc De Ridder ging aan de slag bij Koncept en je had dringend een vervanger nodig. Je dacht aan mij omdat je mijn eindverhandeling over “De informatieve componenten in de reclame” had begeleid en mij een grote onderscheiding had gegeven. Er waren twee voorwaarden: ik moest de week nadien kunnen beginnen en ik moest ook de Speciale Licentie Marketing volgen, gespreid over 2 jaar. Ik ben dus de enige persoon die de job van assistent combineerde met de job van student. Door dit aanbod heb jij het verdere verloop van mijn professionele leven fundamenteel beïnvloed. Je was dan ook teleurgesteld toen ik in 1981 besliste om als marketing manager bij Test Aankoop aan de slag te gaan.
Jaren later kreeg ik via een oudere vriend die in Leuven had gestudeerd, een exemplaar van je boek, dat daar als handboek werd gebruikt. Ik vroeg je om het te signeren. Je schreef: “Met veel genegen sympathie aan Erik, die ik altijd als mijn “ideale” opvolger heb beschouwd.”
Erudiet, minzaam, plichtsgetrouw, bescheiden, eerlijk: dat zijn de talenten en waarden die ik bij jou zo heb bewonderd. Die waarden beteken voor mij veel meer dan alles wat je me ooit over marketing hebt geleerd. Jij was mijn academische vader.
Omdat jij er ook van hield om je rijke talenkennis en je liefde voor de franse literatuur overvloedig te etaleren, zeg ik, op plechtstatige toon: “Un très, très grand merci, mon cher professeur.”
Erik Van Vooren
