Toen ik een aantal jaren geleden mijn huis kocht aan de Moervaart had ik enkel een eigendomsbewijs en wat figuurlijk scheefgestapelde bakstenen in handen. Ok, ik overdrijf misschien een beetje maar echt modern kon je de woonst allerminst noemen. Het enige wat ik van de oorspronkelijke woonst heb overgehouden zijn wat oude stenen, een oude gietijzeren kachel en een heleboel krantenknipsels die als isolatie in de kelder tegen de muren plakten. De knipsels dateerden van 1923 tot 1978 en bevatten fragmenten van de Duitse bezetting, de onderscheiding van Winston Churchill en iets over een transfer van Johan Cruyf. Het waren voornamelijk Canadese kranten en het deed me nogmaals reflecteren over het feit dat er vroeger ontzettend veel tijd zat tussen de gebeurtenis en het tijdstip waarop de ontvanger de boodschap onder de ogen kreeg. Ik vermoed dat een Canadese krant er dagen moet over hebben gedaan om in een Moerbeekse bus te vallen. Vandaag gaat alles sneller. Een goal wordt gezet aan de andere kant van de oceaan 1 seconde later is er wel een tweet op mijn feed die me aanport om te juichen.
De snelheid waarmee we onbeperkt toegang hebben tot informatie, we vinden het een vanzelfsprekendheid. De Amerikaanse Federal Communications Commission zou volgens sommigen deze vanzelfsprekendheid wel eens naar de eeuwige jachtvelden kunnen sturen. Er ligt een wetsvoorstel op tafel dat Internet Service Providers de mogelijkheid zou bieden om zelf te beslissen welke content ze nog gratis ter beschikking stellen en welke niet. Op die manier zou er een internet op twee sporen ontstaan die de netneutraliteit tot een relikwie uit het verleden zou herleiden. Het internet zou dan gerund worden als een televisiestation dat ons gaat voorschotelen wat we gratis mogen bekijken en wat niet en waarvoor we bijgevolg moeten bijbetalen. Om dit te verhinderen zijn er enkele internetactivisten met een "Summer to save the internet"-petitie gestart. Meer informatie vind je op: www.freepress.net/internetsummer14. Alvast iets dat we zeker in de gaten moeten houden want als we moeten betalen voor informatie, dan kunnen we net zo goed weer kranten gaan kopen, desnoods een Canadese!
Matthieu van den Bogaert
redacteur Marketing Update
Geen opmerkingen:
Een reactie posten