Minister-President Peeters sneuvelt op de flanken van een berg in de Andes. Deze Expeditie Robinson (handig verpakt in een goededoelgeschenkverpakking , het glijmiddel bij uitstek om mediageile initiatieven te vergoeilijken) is het zoveelste voorbeeld van onze honger naar extremen.Waarom moet het in onze samenleving altijd maar sneller, hoger, verder, sensationeler, gewaagder?
Tot de berg je confronteer met je grenzen, of de auto van de snelheidsduivel crasht of het hart van de perfectionistische streber het begeeft. Dan, tijdens de revalidatie of na de begrafenis, ontdekken we weer de schoonheid van de alledaagse dingen.
Gelukkig zijn is niet te vinden in verder, hoger, sneller, sensationeler. Het zit in de kinderlijke verwondering en de oprechte dankbaarheid voor het alledaagse: jezelf helemaal alleen kunnen wassen (met warm water uit de kraan), jezelf aankleden, vlot de trap aflopen, je geliefden kunnen zien en horen, de kop koffie kunnen ruiken: de duizenden schijnbaar banale dingen. In het perspectief van wat er op de rest van onze planeet gebeurt of in het perspectief van onze menselijke evolutie zijn die banale, evidente zaken helemaal niet zo banaal of evident.
Omdat onze voorouders, de homo sapiens, tienduizenden jaren hebben geleefd in een omgeving vol gevaren en tekorten, zijn wij, hun opvolgers, de homo sapiens sapiens, nu het slachtoffer van onze grote NIET GENOEG angst: angst om niet genoeg te hebben, niet genoeg te beleven, niet genoeg gedaan te hebben.
Wanneer zullen we ons eindelijk gedragen als een echte homo sapiens sapiens, een mens die denkt en die zich bewust is van zijn denken. Zelf zorg ik er voor dat ik elke dag minsten op drie momenten (ochtend, middag en avond) even drie minuten stilsta, mijn denken stabiliseer (door rustig te ademen) en dan zeer bewust observeer, zonder oordelen, met kinderlijke verwondering wat er allemaal rondom mij gebeurt en vooral hoe mijn denkende geest daarop reageert. Ik noem dat mijn Nuttig Niksen break. Zelfs iemand met een extreem drukke baan moet er toch in lukken om elke dag drie keer drie minuten te stoppen, te stabiliseren en te observeren?
Het dagelijks onderhouden van deze Nuttig Niksen momenten is het beste medicijn om bewuster, milder, met meer verwondering en dankbaarheid het wonder van het leven te aanschouwen. Niet alleen de chaotische wereld buiten jezelf maar evenzeer de nog veel complexere wereld in jezelf. Zo simpel kan het zijn. Echt waar.
Erik Van Vooren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten