donderdag 24 februari 2011

Twitter wall of varkensstal




“Twitter, twitter on the wall … who’s the best speaker of them all”. Iedereen die de laatste jaren naar een (marketing)congres is geweest, is al geconfronteerd met het fenomeen van de twitter walls. Daar waar we vroeger onze gedachtesprongen, frustraties en lofzang in onze mentale bovenkamer opsloten of hooguit al fluisterend deelden met onze buurman in de zaal, kunnen we nu naar hartenlust ons kwakje kwijt tegen de muur. Wat me daarbij steeds opvalt is dat de inhoud van het twitterkwakje verschillende dimensies kan aannemen.


1. De herkauwende koeien
Eén van de meest voorkomende types twitteraars tijdens evenementen zijn de herkauwers. Zoals een koe in de wei staat en het gras eindeloos herkauwt, zo herkauwen vele twitteraars vanuit de zaalweide letterlijk elk woord dat de spreker uitspuwt. U kan het een beetje vergelijken met een online dictafoon. Probleem is dat sommigen daarbij moeilijk het onderscheid maken tussen interessant en triviaal of banaal.

2. De spamkonijnen
Het viel me de laatste congressen op dat veel mensen twitter walls gebruiken als een vorm van spamforum om hun commerciële keutels op te droppen. Spamkonijnen zouden mijns inziens dan ook na één tweet onmiddellijk in de pot moeten worden gedraaid, met of zonder pruimen.

3. De hyena’s
Zoals de guillotine in de middelleeuwen werd gebruikt om mensen een kopje kleiner te maken, zo likken de hyena’s hun pootjes af met de twitterwall. Van zodra een spreker nog maar zijn mond heeft opengetrokken beginnen de hyena’s te lachen en tweeten ze erop los dat ze het allemaal al wisten en dat de desbetreffende spreker met huid en haar moet opgegeten worden.

4. De flauwe fazanten
Moet je tweet per se over de inhoud gaan? Niet per definitie! De flauwe fazanten zullen ons er op attent maken dat de gulp van een spreker openstaat of dat het eten in de 'Comme chez soi' toch beter was dan het buffet dat ’s middags werd geserveerd. Ze zullen ironische opmerkingen maken over het veel te dure inschrijvingsgeld en als er iemand in slaap valt in de zaal dan zullen deze fazanten ons daar zeker op attent maken.

5. De slimme uilen
Eén van de grootste troeven van Twitter is de conversatie onder deelnemers, maar ook de interactie met de spreker. Twitteraars kunnen tijdens de presentatie vragen stellen waarna deze vragen worden doorgenomen door de spreker. Hier kunnen boeiende zaken uit voortkomen. De slimme uilen dragen dan ook mijn voorkeur.

Hoe hou je de twitterstal proper?
Op elk congres kan je mijns inziens één van de bovenste figuren tegenkomen op de twitter wall. Er zijn misschien nog wel types te bedenken, maar heel de dieren-encyclopedie afgaan zou ons te ver leiden. De grote vraag is hoe je vermijdt dat je twitter wall een ware varkensstal wordt. Het is een vraag waar ik het antwoord zelf niet goed op weet. Moet je censureren, een vertragingseffect op de twitter wall steken of enkel de interessantste tweets na verloop van de presentatie tonen. Wat denk jij?

1 opmerking:

Unknown zei

Raak. Wat mij ook stoort is dat de toeschouwers op deze manier een stuk van de ervaring, de opbouw, de inhoud missen, en in het slechtste geval de pointe. Wat dan weer leidt tot verkeerde interpretaties en nog meer commotie op de bash wall.

In the end verlies je eigenlijk een stuk van je publiek aangezien het zich in andere dimensie bevindt.

Ik zag reeds klinkende namen (cfr. Seth Godin) die het weigerden dat tijdens hun speech de tweetwall geprojecteerd werd. Ergens heel begrijpelijk.

Persoonlijk vind ik dat je er als toeschouwer zelf voor moet kiezen om 'jouw' presentatie te laten onderbreken door tweets of niet. Dus geen tweetwall tijdens presentaties, maar wel een hashtag.

wdyt?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...